- obrugać
- obrugaćpf.pot. (= skarcić) scold.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
obrugać
Look at other dictionaries:
obrugać — dk I, obrugaćam, obrugaćasz, obrugaćają, obrugaćaj, obrugaćał, obrugaćany pot. «zwymyślać, zbesztać, skrzyczeć kogoś» Obrugał ich za lenistwo i niechlujstwo. Żona go obrugała, że za późno wrócił do domu. Zostałem obrugany przez szefa. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
